17 ağustos

bugün 17 agustos..normal şartlarda agustos yazın en sıcak halidir ve bu ayın ortası olan 17de sıcaklıgın coşkunun aşkın şewkin ortası demek oluyor..ama garipsel bi burukluk war etrafta.1999 senesinde hiçte habersizce çokta hazırlıksızca bi felaket geldi başımıza kimimiz uykudayken kimimiz eğlenirken kimimiz askerde kimimiz postanedeyken sallandık..7,4 hafızamızdaki unutulmayan sayılar arasına girdi ama o sayı kimilerinin kocasını kimilerinin babasını kimisinin en sewdiklerini teyzesini halasını çolugunu cocugunu goturdu evini barkını yıktı işinden gücünden etti düzeninden etti..bi süre bunla yaşadık en çok kullandığımız beş kelime arasına girdi deprem şimdilerde çoktan unuttuk bi çok arkadaşım bunu bugünkü statuslerinde hatırlattı olayı daha ciddilendirip gölcüğe gidenler bile oldu..bense sadece satusleri okudum gazetelerde gördüm ve geçtim taaki show tw muhabirinin gölcük deprem müzesinin tanıtımına yapana kadar hatta orda sesi cenaze isimlerinin asılı oldugu tabelayı görüp sesi titreyene hatta ''konuşmakta zorlanıyorum sesim titriyor'' diyene kadar..işte o an o gece geldi gözümün önüne sonra ertesi sabah sonra cenazeler sonra hayatta bi süre kopup ölümden çok korktuğum günler..zor ya..lütfen ölmeyelim yada en azından haketmeden ölmeyelim..=(



o gece o oda gitmedi..bizle kaldı..peki şanslımıydı ??